Hey aşk
Hey aşk
Sen nelere kadirsin
Bir bakışla başlar
Köz olup yanarsın yüreğimde
Bakışın yeşil olur bazen
Yemyeşil bir orman olur yüreğim
Mavi bakarsın
Hırçın dalgalar çarpar kayalıklara
Deniz olurum uçsuz bucaksız...
Kahve olursa gözlerin
Toprak olurum
Çiçek olup patlarım her yerde...
Elaysa gözlerin
Bal tadında söz olurum
Mısra gibi akarım şiirlere...
Kara kara bakarsan eğer
Kömürleşir her yanım
Gece olurum.
Siyah örtümle örterim üstünü
Yıldızlarla süslerim saçlarını
Hasretle beklerim sabaha dek.
Hey aşk
Hey aşk
Endersin müstesnasın nadirsin
Hey aşk
Sen nelere kadirsin...
Bedri Karaarslan
Kayıt Tarihi : 28.11.2018 13:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bedri Karaarslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/28/hey-ask-15.jpg)
Giysileri değiştiren içinizden uzaklara giden.
Yalnız biz bürünmüştük insan olarak yalnızlığın ince beline.
Hem kendimiz olmaktan, hem de muhabbet eden alemi özgürlük sanarak.
İnsanın nefsiyle şeytana karşı hep bir değiş tokuşu vardır.
Yalnız bir köşede duruyordu musalladaki.
Taş keşmiş kefeni içinde mülteci giysiler içinde.
Merdivenleri koşarak indik kalabalık.
Bahçeye çıkıp daldı sevgiliye can olamayan insandan yansıyan suretperestler.
Sesi geliyordu yapraklar arasından süzülüp, sini gibi parlayan koca bir ay.
Ateşi aldım gökteki Aydan.
Benim giysilerimi gitmişti.
Ve o kadar benimdi ki o akşam.
Tepeden tırnağa buz kesen saçları ıslak sokak hayvanları.
Hissettim yanaklarımdan dökülen yaşları.
Kendi kendimin şehrinde tütmeyen bir bacaya dönmüştüm sanki,
Ve insanın görmeyen g/özlerine bakan sokak çocukları.
Bugün bile ölüyorum, öyle sinmiş ki sevgisizlik insanlığın üstüne.
Nasiplendik elhamdülillah.
Aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık.
Allaha emanet olun.
Selam ve dualarımla.
Hoşça bakınız zatınıza.
TÜM YORUMLAR (1)