Hey Şiiri - Kemal Yavuz

hey!
dünya âlem duysun
duy, ey denizlerin tanrısı
sen de duy aşk canavarı
ve yüreksiz kabir
ve ateşten hiçlik
duyun;
bana gençlik
bana dinçlik veren
yeni doğmuş bebe gibi tazeciğim
körpeciğim
gizemlim
bal renklim
çirkinim
sevgilim gelecek
tam da çiçek pasajı’nın önünde
nostaljik tramvaydan inip
öyle bir gelecek ki
biliyorum
sırnaşık hovardalarla başım gene belaya girecek
öyle bir kızı
-öyle hoppa ve oynak, fırıldak, kaypak
dönek ve civelek, yeltek, fingirdek
ve şiveli, yelli, cilveli,havai, hercai,serseri
nazlı ve dalgacı
fettan, kırıtkan, oyunbozan
ve koket
ve değişken
tereddütlü, fırdöndü, ikiyüzlü
sebatsız, istikrarsız ve kararsız
serbest, gelgeç
mütehavvil, mütereddit,
kırcıktı
öyle bir şuh ve çapkın kızı-
istiklal caddesi
tarihinde ilk kez görecek…