Hey Şiiri - Halil Kıvrık

İlk yaz akşamlarında yavru ağzı pespembe

havada uçan malü hülyalar
pamuk helva seviler üstüne
hayatta olup ta;
böyle gelmeler
Gelip te gidememeler insan başına.

Salıncakta kimse yok
salına salına da geçmiyor gün
kendiliğinden hafif meşrep
kolların kucaklıyor mor bulutları.

Öpücük gecelerinde çitilerim bir çift busemi
dudak bükerken yaşamaya
Sen ısırdığımı sanırsın.

Gülümserim bu haline,
kalbim kanatlanır aniden
lafı olmasın diye severim-sevinirim arada sırada
Bu kadar basitleşir gülümsemek içten geliyorsa.

Gayri meşru zabit içinde
kendim koydum ellerimle
Biliyorum ki dalacak uykuya.

Heyy aşk ben geldim..