Hewal Şiiri - Beşir Çitak

Dışarda bahar yağmuru yağıyor
Toprak kokusunu almıyorum hewal
Heryer betonlaşmış,bir karış toprak yok
Çiçeklenmiş ağaçlar renk renk
Taş duvarda çiçek açmıyor hewal

Paslandı bileklerimde kelepçe zincir
Her yanım yara bere içinde hewal
Yıldızlar hala yerinde duruyor mu
Ay sularda yüzüyor mu
Gençliğim çürüdü Ömrüm tükendi hewal

Dağ, bayır hoyratça koştuğum günleri özledim
Özgürlüğümü özledim hewal
Coşkun deniz dalgalarını özledim
Kuşlarla şarkı söylemeyi
Adımlarımı saymadan yürümeyi özledim hewal
Ben yasaksız yaşamayı özledim hewal
(Hewal kürtçe de arkadaş demek)

BEŞİR ÇİTAK