Yarınlar bizimdir sloganıyla sarıldık bu hayata
düşmanı sevdirme ey hewal
çakalların boy güsterdiği bu hayat sahasında.
analar feryat ederken bu kanunsuz dünya da
işkenceye maruz kalan çocuklardır analar kucağında...
'dayê dayê bavê mın kuye' feryatlaı yükselirken arşı alâ
yeter ey hewal yeter artık
kulak ver bu amansız haykırışlara.
işkence mi? reva görüldü
bu masum ve günahsız analara...
umutla bakmalıyız ey hewal bu umutsuz yarınlara
artık cevap verme zamanıdır
bu zihniyetsiz ve kör çakallara...
üzgürlüğümüzü ararken yağan yağmurun her bir tanesinde
kanımız var ey hewal
heybetli toprağımın her bir köşesinde...
hayata bakarken üzgürlük penceremizden
korkarak söyledik üzgürlük şarkımızı
kendi öz anadilimizde...
Kayıt Tarihi : 5.3.2010 16:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)