Nasılda hevesli başlardık....
Belki biraz heyecan....
Bir yeni an nasılda başlayacaktı inan....
Kim kırmış bilinmeyen mi zaman....
Gökyüzü nefesini verdiği an....
Yeryüzü çicekler derdiği zaman...
Ruhun hayatın dansına uyduğu zaman..
Güzeldide yaşanan...
Bir kırık ana vurmuş....
Kendinden miş seni kıran....
Ne dans ne nüans....
Melodi neden bozulmuş o an...
Heves mi kaldı....dediği an....
Yağmış yağmurlar....
Demiş çöldeki serap değildi bu inan...
Ne gök yeri kırmış ne yer göğü kırmış...
Göğü saran is kimin dumanıymış...
Yerdeki çiçekleri tanımayanlar mı koparmış....
Bir yeri çöl kadar kurak sanmış....
Yağmurları tanımamış biri....
Şemsiyesi kendi olmuş bir ıslak mektubun hayata düşen....
Bir heves uçmaya yeni başlayacak bir kuş kadar heyecanlı....
Bir heves uçmayı öğrenen kuşun vurulup düşmesiyle kayıp...
Kayıt Tarihi : 30.3.2016 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!