Şu deli gönlümde Heves mi bıraktın
Kavurdun şu dünyada mahvettin yaktın
Hiç düşünmeden Beni ataşlara attın
Ardından yas dökülecek Heves mi bıraktın
Söz söz geçiremiyordum deli gönlüme
Senin için meydan bile okurdum ölüme
Yandığımı gördün de Acımadın hiç Halime
Yanıp acı çekecek Heves mi bıraktın
Eller İçinde Tiril Tiril giyip kuşanacak
gülüp oynayıp sevinçle yaşanacak
Her şeyi bir sünger çekip yeniden başlayacak
gücümü takatimi toplayacak Heves mi bıraktın
Seni gidince Yollarımı kaybettim
Kayboldu tüm neşelerim tüm heybetim
Canımı acıtacak kadar ben sana ne ettim
Arayıp kendimi bulacak Heves mi bıraktın
Kimselere derdimi anlatamadım
Sensiz günlerde hiç huzurla yatmadım
Ağlamak için bir omuza yaslanmadım
Bir omuzda ağlayacak Heves mi bıraktın
Konuşamıyorum ağzım Dilim tutuldu
Sanki duygularım bedenimden kovuldu
Ağlamaktan akan Gözyaşlarım kurudu
Artık insan içine çıkmaya Heves mi bıraktın
Çöküpte kaldım taşlara verdim yanımı
Düşman bile senin gibi acıtmadı canımı
içime uyumdurdun aşkınla akan kanımı
Aşkına saygı duyacak heves mi bıraktın ?
Kayıt Tarihi : 14.1.2024 12:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!