Heveslisin Şiiri - Murat Gökçe

Anlam veremiyorum bazen sana sevdiğim
Nedense hep kalbimi kırmaya heveslisin
Çok çektim be hayattan anlasana sevdiğim
Bakıyorum ki sen de vurmaya heveslisin

Kalp çıra misalidir tutuştukça kor olur
Bir kere kırmaya gör telafisi zor olur
Aşkımı görmeyen göz bu kadar mı kör olur
Sanki bilerek acı vermeye heveslisin

Elde olsa dünyayı sermez miyim yoluna
Pırlantadan bilezik takmaz mıyım koluna
Olmayana meyletsen ne geçer ki eline
Eften püften hayaller kurmaya heveslisin

Bil ki sevmek, sevilmek yaşantının ereği
Böylesi dargınlığın var mıydı hiç gereği
Madem eyledin beni evinin tek direği
Ne diye yerden yere sermeye heveslisin

Sanma ki çekingenim ya da aciz biriyim
Gurur denilen yere bir dokun da göreyim
Hem diyorsun gönlüne sonsuza dek gireyim
Hem de boş yere hesap sormaya heveslisin

Keşke fani hayatta her insan aşkı bulsa
Artık nefret yerine yürek sevgiyle dolsa
Ya murada ermeden Allah canımı alsa
Yoksa sen o zaman mı durmaya heveslisin?

Murat Gökçe Karsî
29.09.2018