Heveslenme Şiiri - Mansur Ekmekçi

Baş üstünde yürüyen yok
Cambazlığa heveslenme.
Kötülerin yoldaşı çok
Şeytanlığa heveslenme.

İnsan ol, insanca yaklaş
İnsanları sev, kucaklaş
Cana, candan ol arkadaş
Düşmanlığa heveslenme.

İnsanlığından ötürü
Her dem doğru yolda yürü
Varken bunca insan yürü
Çakallığa heveslenme.

İnsan nefsi kör kuyudur
Doğruluk da saf suyudur
Kardeşlik huzur yoludur
Zorbalığa heveslenme.

Bir aklın var onu kolla
Uğraşma çaputla, pulla
Kazancını Hâkka yolla
Dünyalığa heveslenme.

MANSUR EKMEKÇİ 25/07/2002