Gözlerin bakarken hiç çekinmeden.
Bir yalan, bir oyun, bir kirli heves,
Vicdanın uyumuş sessiz geceden.
Sana utanmayı öğretmemişler,
Sözlerin zehir gibi savruluyorken.
Bir kalbi kırarak geçip giderken,
Hiç düşünmemişsin, çekip giderken.
Sana utanmayı öğretmemişler,
Hangi aynaya bakar yüzün acaba?
Hakikat erirken elinden usulca,
Masumiyetin adı kalmış yaranda.
Sana utanmayı öğretmemişler,
Her suskun gecede, her boş vedada,
Unutmak kaldı dudaklarımda.
Öylece kala kaldım sokak başında,
Sana utanmayı öğretmemişler.
Kayıt Tarihi : 5.3.2025 18:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!