Heval Şiiri - Ömer Vehbi Hatipoğlu

I.
demiştim sana yenik düşme
bilinmeze,
kolay pes etme Heval...
öğreteceğim sana yenilmezliği,
bitmeyeni vereceğim...

II.
konuk olmuştuk seninle
şarkılardaki ülkeye,
sen, ben ve heval..
ve bir tek tanem,
ve Fatihalanmış lokma,,
katilimle sırdaş olduğumda
hani demiştim ya,
kaderimsin,
sevdamsın,
sen delalsın Heval
...
katilimsin

III.
Bir kelebek ömrü kadardı geçirdiğimiz zaman,
deli bir ata binmiş gibiydim,
dört nala idi çılgınlığım,
aldatıcıdır tüm yeryüzü cennetleri
sen melek değildin Heval ve ben de
aşamadık el ele
Sırat'ı...

ne zor şeymiş aldırmaz gibi durmak

IV.
Genel af ilan etmiştim ademoğullarına
sınırsız ve koşulsuz,
lakin Heval
kuşku yeterince ihanettir
benim defterimde

V.
Sersemlettin beni Heval,
bir damla gözyaşı kundakladı gecelerimi,
alışamadığımdandır ayrılığa...
dağılıyorum
gel,
gel toparla beni Heval