Neden bu kadar zor ki o iki kelimeyi söylemek?
Zor olan o iki kelimeyi söylemek mi?
Yoksa zor olan o iki kelimeyi gözlerine bakıp sana söyleyebilmek mi?
İnsan sevdiğine sevdiğini söylemekte neden zorluk çeker?
Neden çekinir de söyleyemez?
Acaba diyorum bir başkasını da seni sevdiğim gibi sevebilecek miyim
Yoksa baktığım her yüzde seni mi göreceğim
İşittiğim her seste seni mi duyacağım
Rüzgar her estiğinde seni mi koklayacağım
Her gözümü kapattığımda seni mi düşüneceğim
Dinlediğim her şarkıda sen mi çıkacaksın karşıma
Ayrılığın hediyesiymiş meğerse yalnızlık
Neden bıraktığı bilinmez ama ardında koca bir yalnızlık bırakır
Nitekim daha büyüktür yalnızlığın acısı ayrılıktan
En büyük olanı ise yerini dolduramayacağımız ayrılığın acısıdır
Bir parça mutluluk ve huzur istedim
Keder ağını örerken kader, biraz gülmek istedim
Sonbaharın ortasında açan bir çiçek olmak istedim
Gözlerinin içine bakıp, seni sevdiğimi söylemek istedim
Böylesine severken, bir kere de olsa sevilmek istedim
Çok mu şey istedim...
Gidiyorsun bu kalpten artık
Güzel ve kötü hatıralarla
Utanç ve mutlu dolu duygularla
Sevgi ve nefret arasında gidip gelirken
Gidiyorsun bu kalpten ardına bile bakmadan...
Ne zormuş sevdiğinin gözlerine bakmak
Bakmaya doyamadığın,o güzel gözlere,
İçinde kayboldun gözlere,
Güneş gibi,parıldayan gözlere,
Görmek için can attığın ama bakamadığın o gözlere...
Bugün seni anlattım kuşlara,
Sesinin ne kadar aşk dolu,ne kadar huzur verici olduğunu anlattım.
Kıskandı bütün kuşlar sesini.
Bugün seni anlattım çiçeklere,
Kokunu,içime çekmenin ne kadar güzel olduğunu anlattım.
Bugünde,renkler soluk
Güller kokusuz
Papatyaların boynu bükük
Hayat zevksiz...
Bahar günü dünyama kış geldi sanki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!