Aynı coğrafyanın aynı ağacın köklerinden besleniyordu heval
Çünkü sesimiz rengimiz ve umutlarımız birdi Biz aynı ağacın köklerindeki toprağımızın rengi ve kokusuyla birdi
Biz aynı kökten besleniyordu
Tıpkı özgürlüğe olan haykırışlarımız gibi
Tıpkı sevdaya olan umutlarımız gibi! Aynı köklerden besleniyordu
Heval.
Ne kadar bizi ayırmaya çalışıp zorlasalarda hayatın koşulsuz zor şartları biz aynı coğrafyanın toprağında yetişen bir ağacın kökleri idil
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta