Aynı coğrafyanın aynı ağacın köklerinden besleniyordu heval
Çünkü sesimiz rengimiz ve umutlarımız birdi Biz aynı ağacın köklerindeki toprağımızın rengi ve kokusuyla birdi
Biz aynı kökten besleniyordu
Tıpkı özgürlüğe olan haykırışlarımız gibi
Tıpkı sevdaya olan umutlarımız gibi! Aynı köklerden besleniyordu
Heval.
Ne kadar bizi ayırmaya çalışıp zorlasalarda hayatın koşulsuz zor şartları biz aynı coğrafyanın toprağında yetişen bir ağacın kökleri idil
Kayıt Tarihi : 24.10.2019 00:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Özgürlük ve memleket özlemi siyajin
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!