Heval Şiiri - Welat Ariy

Eğer bir gün yolunuz düşerse Karlı Dağların zirvelerine ölümün soğuuuk kuyusuna düşen kahramanları hatırlayınız.

Hele bir dinle bizi Heval hele bir dinle
o gün,ay kana bulandı mavi gecelerde.
şekeer tadında gülüşler yok artık.
seninle gül tenli şafaklarda yol almak,
ve bir de, Hilal yüzlü gecelerde buluşmak.

Hele bir dinle bizi heval hele bir dinle

Gökyüzündeki yıldızlar, artık göz kırpmıyorlar bize
Gök yüzü yasta,
Siyah bir tülbente bulanmış.
Gece sessiz,
Gece ayaz,
Ve gece sensiz Hevall

Hele bir dinle bizi heval hele bir dinle

Gözyaşlarımız yanaklarımızı ıslatır yağmur gibi
Yüreğimizi dağlar kor ateşi misalî
Ihanet bir hançer gibi saplanır bedenimize,
Kalleşçe, ve acı, çeke çeke

Hele bir dinle bizi heval hele bir dinle

Sensizlik, Ahhh sensizlik
Sensizlik yürek yakar.
Dağlar deler, iz bırakır.
Sensizlik baldıran zehiri olmuş,
Yüreğimizin aha sol yanında.
Ve sensizlik zehirli bir sarmaşıktır, bedenimizi saran.

Hele bir dinle bizi heval hele bir dinle

Adını elime kazıdım
Ve Mezar taşıma dokunsun dedim
Bir ben,
Bir sen.

Bilir misin Heval?

Titreyip sönmek üzere olan bir mum bile;
yürek cızlatır. YÜREK!
Hey felek!
hey! zalim FELEK
Felek döner, döner
Ve çarpar. bu yüreği dağlanmış,
Sevda yolcularını.....

Hele bir dinle bizi Heval hele bir dinle.

Varmak sana,
Amed'e.
Bağların daracık sokaklarından,
Xançepegin kuytu köşelerine.
Ve surlara çıkmak,
Hevsel bahçelerine baka baka.

Sen
Licê'nin karlı dağlarında ve koyê spî'de

Hele bir dinle bizi heval hele bir dinle

Sen Dicle
Biz ise Fırat
Ve asice akmak Okyanuslara..

Hele bir dinle bizi heval hele bir dinle
Inadına
Inadına sen hep Dinle...