Hevâdan Saçılalı Müşgü Anber Şiiri - Ahmedi

Hevâdan saçılalı müşg ü anber
Bulıtdan dökilür uş dürlü gûher

Hadayık uş şakayık şemi-y-ile
Yüzüñ bigi olup-durur münevver

Ne kohu tuydı zülfüñden aceb kim
Dimâgı bâguñ olmışdur muattar

Yañaguñ bigi gül rengîn ü handan
Dudaguñ bigi gonca tâze vü ter

Kılur gül-zâr içinde naz u işve
Gözüñden ne füsûn öğrendi abher

Şükûfe yañaguñ bigi mutarrâ
Benefşe saçlaruñ bigi muanber

Yüzin yirden götürmez ol nevesle
Kiola bende boyuna serv ü arcar

Berü sun sâkî ol câmı bögün kim
Nesîm-i bâd olupdur rûh-perver

Dutupdur lâle uş çetr-i Ferîdûn
Geyüpdür nergis uş tâc-ı Sikender

Hadayık rengi-y-ile yir mülevven
Şakâyık aksi-y-ile gök musavver

Virür lâle-y-ile varlıgını kim
Başında var hevâ-yı câm u sâgar

Çü lâle tolu lü’lüdür leb-â-leb
İçelüm câm-ı yâkûtı ser-â-ser

Düm-i tâvûsdur gül-bün gerek kim
Ahıda bülbüle hûn-ı kebûter

Bögün nergis bigi câm iç ki yarın
Bilinmez nice döne çarh u ahter

Bu ömri virme bâda bâdesüz kim
Kader yazan kazâ olmaz mugayyer

Sözi ko sûza düş kim şem bigi
Safâdan ola canuñ nur-güster

Anuñ-çun hoş-nefesdür Ahmedî kim
İçinde suzı var şöyle ki micmer

Hicâz-ıla Irâk u Isfahânda
Sözi uşşâkı itmişdür muhayyer

Kazâ dîvânın ideli kalem nakş
Kimesne yazmadı be renge defter

Kopa mı böyle rengîn lâle vü gül
Ola mı böyle şîrîn şehd ü şekker