Hesretem Sene Şiiri - Murat Kılıç 2

Garip turna idim göyde.
Gırıldı ganadım, uçabilmirem.
Yüzün gecemde durur hesretle,
Sensiz bir gece yatabilmirem.

Suya hesret galdı torpahlarım.
Sinemde odunla gün gün çaglarım.
Sünbüllerim solmuş, bozdur baglarım.
Sensiz kuru çiçegem, açabilmirem.

Uyanıram her seher yözüne hesretle.
Bir kere gel derem, hoş mehebbetle.
Gönüm geçer oldu özgün sohbetle.
Dilden gözel kelam saçabilmirem.

Men diyeridim olurda geder zaman.
Bilmez idim bu alav ki ah ne yaman.
Bir el etsen yeter, gelirem men heman.
Yollarım düğümlü sensiz, açabilmirem.

Felege neylemişem bırahmaz meni.
Aglatır da gurutmaz gözlerimi.
Bir kere duyuver acı sözlerimi,
Senden başkaya söz diyebilmirem.

Gözüm bulut kimi töker yaşı.
Sensiz galan könül elem yoldaşı.
Ha çatladı ha çallıyacah daşı,
Sabrım tökendi, sabr edebilmirem.

Ne ezadan ne ölümden korhum yohtur.
Könlüm hesretinden ziyade tohtur.
Maralım, bu hesret mene çohtur.
Özüni getir geri, bele yaşabilmirem.