Hesret Şiiri - Cevdet Altay

ele yadıma tüşürsen,
üreyim gaynar gazan kimi gaynıyır,
mana ele gelir min ildi gedifsen,
burnumun uju göynüyür.

keçirttiyimiz günner geli gözümün
gavağına,guduracağım gelir,
isyan elliyirem öz özüme,
nece tüştüx feleyin duzağına,
ağlım almır,gözderimi tikif elece dalıram.

hesret ataş oluf üreğimi yandırır,
hayalın gelir gözümün gavağına,
başıma ağrı tüşür,fikrim garışır,
be dönüf gelmese,be başına birşey gelse,
foturafını alıram elime,
gözüm garalana geder baxıram,
öz özümü ürehlendirirem,
şükür sağdı dönüf gelejeh deyirem.

günner acımasızdı keşmeh bilmir,
loxmalar boğazıma düzülür,
suyu bile iştahım galdırmır,
hesret çetindi ancax çekeni biler.

bazan soruram öz özüme,
gören bu gurbeti kim başa salıf,
nehlet oxuyuram yeddi ceddine,
neçe can ojağınnan itergi tüşüf.

bir an bile yadımnan çığmırsan,
kör kötüh bağlanmışam elece,
üreyimin orta yerinde yaşıyırsan,
düşlerime gonağ olursan her gece.

göynüyür:sızlıyor
gavağına:önüne
ojağınnan:evinden