Hiç düşünmemiştim çekip gidebileceğini
Konduramıyordum ayrılığı bize
Daha sürer diyordum bu beraberlik
Ama dün aniden gittin
Ve ben bittim…
Gözlerimden akan yaş için kusura kalma
O içimdeki deli çağlayanın küçük taşmalarıydı sadece
Aslında daha büyük felaketler de olabilirdi
Sel gibi önüme katıp ne varsa sürükleyebilirdim
Aslında belliydi bu ama
Dedim ya, sana konduramıyordum
Nasıl büyüttün, büyüttükçe gurur duydun
Ben biliyorum
Bir evlat yetiştirir gibi, sevdaya verilen özen gibi
İtina gösterdin her an
Aşk oldu, evlat oldu, mal oldu, can oldu sana
Sen istemiyordun biliyorum
Zorla kopartıp aldılar senden
Emeğini göz göre göre hiçe sayarak
Hadi git dediler onsuz kal
Nasıl dayanırdı bu yürek
Nasıl görmezden gelirdi senin halini
Nasıl parçalanmazdı
Liğme liğme ettiler acımasızca
Aldırmadılar zamana, senin zamanla kattıklarına
Yağmur çamur, toz toprak demeden
Gücenmeden sahip çıkışlarını görmediler
El demedin kendin edindin ama nafile işte
Kim anladı seni ve senin gibilerini?
Adam sendeci olmadın, ama olmalıymışsın sanki
Zamanının dörtte birini kendine dahi ayıramazken
Dörtte üçlük zamanını vermemeliymişsin
İçimde ne alevler yanar bilemezsin
Denizleri dökseler sönmez ateşi,
Yanardağlar misali patlamak üzereyim
Ne çare giden geri dönmez ki! ...
Mavi gözlerinde gün doğardı her sabah
Işığınla aydınlanırdı insanlar
Yardımla uzanırdı ellerin
Şefkat ve sevgi bulurdu sende
Bazen güldürürdün onca keder içinde
Her kötüde bir de iyi bulurdun
Huysuz’dun, Yılmaz’dın, Şafak’tın
Ölüyü bile güldüren kadın…
Kayıt Tarihi : 17.10.2009 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
telekomun özelleşmesinden dolayı işinden istemeden 16.10.2009 tarihinde emekli olmak zorunda bırakılan canım ablama... seni çok seviyorum
tam puan
dostluğun ve sevdanın numunesi, sadakat ve vefa örneği bir çalışma. Alışmışız ya bekleriz: şiir ya sevgiliye ithaf edilmiştir ya aileden birine... Oysa dostlar, günü her ahvaliyle bir arada geçirip çok zaman acıyı huzuru neşeyi birlikte paylaştığımız. Acısıyla yanıp, mutluluğuyla neşe bulduğumuz dostlar. Onları da unutmamak gerekir değil mi. İşte manada güçlü bir şiir Fatma AKAR'ın kaleminden...
Şiir içinde ki akış gerçekten çok güzel, sanki bu ahbaplığa bire bir tanık ve izleyici gibi oluyorum..
Kutlarım sizi Fatma hanım
sevgi ve selam ile
Mavi gözlerinde gün doğardı her sabah
Işığınla aydınlanırdı insanlar
Yardımla uzanırdı ellerin
Şefkat ve sevgi bulurdu sende
Bazen güldürürdün onca keder içinde
Her kötüde bir de iyi bulurdun
Huysuz’dun, Yılmaz’dın, Şafak’tın
Ölüyü bile güldüren kadın…
Fatma Akar
fatma hanım;
duygu yüklü yüreğinizin sesi olan bu güzel çalışmanızı beğenerek okudum..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10..akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz
Ne çare giden geri dönmez ki! ...
Mavi gözlerinde gün doğardı her sabah
Işığınla aydınlanırdı insanlar
Yardımla uzanırdı ellerin
Şefkat ve sevgi bulurdu sende
Bazen güldürürdün onca keder içinde
Her kötüde bir de iyi bulurdun
Huysuz’dun, Yılmaz’dın, Şafak’tın
Ölüyü bile güldüren kadın…
güzel bir şiir...ve ablanıza saygılar....siiiizin yüreğinizede...sevgiler...
TÜM YORUMLAR (4)