Hesna Şiiri - Recep Metin Yerdelen

Hayal bile edilmeyecek kadar güzelsin,
Ellerimi tutsam sende beni anlarsın,
Sustuğum anları bilir sende ağlarsın,
Nedensiz değil hiçbirşey sen varsın,
Anla ne olur anla sen olursan SEVDA sın...

Var mı beni aranızda bir tanıyan
Yaşamak için sevda arayan benim
Hiç kopamasam da bu ayrılıktan,
Hesna sana kendimi anlatmam zor benim…

Bütün kuşlar dün benimle söyleşti,
O gül bile beni dalı, yaprağı hissetti,
Canım acıdı, kalbim sessizleşti,
Sevdanla yanan yürek benim…

Beklide benim dışımda herkes insandı,
Ben sustukça onlar hıçkırıkla ağlardı,
Ama ben içimi kimseye söyleyemedim,
Yüreğimdeki sancı ve olmayan yarını,
O var olan aklını kaybeden benim…

Bir anda Prenses ettim ben seni,
Sevdasız iken sevgili ettim seni,
Yalnızlığıma ilaç ettim ben seni
O zor sevda yolundaki benim…

Yüreğimle kanser ettim kendimi,
Hiç kimse bulamadı çaremi,
Yaban iken gül ettim ben seni,
O ateşteki can benim…

Bir zamanlar sevda leyle ile şirindi,
O yüce sevda için dağlar delindi,
Neden bu devirde sevgiler silindi,
Sana can diyen seven benim

O yüreğimdeki sevdayı söndürdün,
O seven canımı neden küstürdün,
Bir anda yokluğa büründün,
Yüreğime hançeri sokan benim…

Ben bir sana ettim itikat,
Oysa sen nedense bana inat,
Oysa asıl sevgidir sanat,
Yarınına uzanan el benim…

Kimsesizim artık yok yarınım,
İstesen sen olacaktın kadınım,
İnan sana artık çok dargınım,
Sana hep CAN, CAN diyen benim
Benim adım SEVDA…

Recep Metin Yerdelen