İçimden nefsimi çıkarıp alsan
Bir müddet ruhumla kalsam baş başa
Bir ince tüy gibi boşluğa salsan
Oradan kendimi etsem temaşa
Hesabımı yapsam hesaptan önce
Anlasam hayatın hiç olduğunu
Anlatsam çocuğa yaşlıya gence
Ölümün ne kadar güç olduğunu
Ölümsüz olanda kusursuz sanat
Ne muhteşem şu evrenin yapısı
Günahkâr kuluna merhamet şefkat
Kapanmadan evvel tövbe kapısı
Dünyada en evla pehlivan olsam
Şu azgın nefsimi getirsem tuşa
Bilmem başka kapı kapında kalsam
Gönül aşkın ile yanıp tutuşa
Aldığım verdiğim nefese bedel
Ne sermayem ne servetim kâfidir
Ey Âdem sen Hakkın kapısına gel
Hastalara şifa verir Şafidir
Adem Ulutaş
Kayıt Tarihi : 10.7.2020 11:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!