Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
vicdan muhasebemizde suçluluk hissetsek te,
nefsimizde kendi kendimizi kandırmışızdır hep.
kendimizi haklı çıkarmak adına beyhude nedenler bularak,
sütten çıkmış ak kaşık olmadığımızı hiç kabullenememişizdir maalesef…
ve her kırdığımız gönül ve yaraladığımız hatır için,
bir çocuğun suç bastırması gibi ne olmadık nedenler yaratmışızdır
yüzümüz kızararak ve gözgöze gelmekten kaçarak…
ve sonunda yalnız kaldığımızda,
yalnızlığın acımasızlığı vurduğunda yüreğimizin sahiline,
yaptığımız bütün hataların günahını çıkarır gibi,
sanki bir mahşer hesaplaşması yapıyorcasına,
içimiz sızlayarak ve gözlerimiz dolarak
keşkelerin,pişmanlıkların o dönülmez yolunda,
o yürek yakan derin acılarıyla,
ve o kahreden biçarelikle başbaşa kaldığımızda,
bütün pişmanlıklarımız için,
ne yazık ki vakit geç olmuştur artık……EY HAYAT
EYVALLAH! ! !
vicdan azambı,pişmanlık ne yazık ki hiçbirşeyi düzeltmiyor..kaleminiz susmasınn..sevgilerrr..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta