yürüdünüz
durduranınız olmadı
düşünceli yürüdünüz
'bir engel kalmadı'
diye kurarken (kendi kendinize)
evet, kendi kendinize
bir çember çizdiniz
(çizipte ortasına geçtiniz)
sizin zindanınız oldu
damınız oldu
kaderiniz, gamınız oldu
bu çizgi, bu çember.
yeter! diyemediz
diliniz tutulmuş değildi
bir adım atmanız gerekiyordu
(ne kadar basit değil mi?)
ürktünüz.
başınızı avuçlarınızın içine alıp
diz çöküp oturdunuz
(insanın en büyük düşmanı kendisidir kendi içinde)
demişti bilgenin biri.
anımsamadınız.
Kayıt Tarihi : 30.11.2001 10:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Hallaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/11/30/hesaplasma-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!