“Sen hangi aşkları içinde taşıdın da
Şimdi ölümün yolunu gözlüyorsun”
Oysa sen önce yüreğinden vuruldun
Sanma ki serseri bir kurşun öldürür seni
Ey yürek-akıl ikileminde esir kalmış çocuk
Zincir ve kelepçeler senin neyine
Anlık zaferlerin hesabını yaparsın sen
Oysa sen yenilgiyle başladın hayata
İki kez tanıttın bana iki farklı yüzünü
Bir üçüncüsünü görsem çeviririm yüzümü
Hayatın ta ortasında yürüdüm çünkü ben
Geçtiğim yollarda kan ter ve gözyaşı gördüm
İki farklı hayatın kurbanıyız ikimiz
Sen bir uçta ben diğer bir uçta
Romantizmin bağlarına bağlıydı bir yanımız
Birden orta yerde buluverdik kendimizi
Lakin avutmayalım birbirimizi boş umutlarla
Ne sen bana gelirsin ne de ben sana gelirim
Ortadaki romantizm de kaybolur birden
Savaş çığlılarıyla sarsılır meydanlar
Ben bir gerillayım ölüm cebimde üşür
Sensen bir maganda yüreği ölüme esir
Gel çıkalım dağlara desem gelmezsin
Parke taşlarında saklıdır senin kimliğin
İkindi vakti
Umudun kaybolmaya yüz tuttuğu an
Kanlı hesaplaşmaların yaşandığı an
Eylül de aslında bir ikindi vakti
01.09.2005
Kayıt Tarihi : 16.2.2019 21:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!