Hesaplaşma Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Hesaplaşma

Diyarım aşk yeridir ateş olsa da orda olmak ister yüreğim,
Bir avuç çalı çırpı kaldım daha ne olur benden kime ne verir ömrüm?
Eteğinin eline düşme zaten yolunda toprak olmuşum,
Köşe başları tutmaktan vazgeçtim artık her gün yolunu keserim.
*
Niyetimi kastımı anlattım hüzünlü arife gününde,
Dedi Yârin bayramıdır senin kanını çiğnemek farzdır .
Kızıl ibadetten uzağım yüzüm sararmış mahcubum,
Bahçıvan alma ismini verdi , ben de ayva verdim .
*
Kendinden geçmektir şeyda olmaktır yanmaktır ölüme kadar,
Muhabbetin işi zordur dileğim odur veba olmasın rencım.
Hangi güzel beni ateşe verir sonra yalvarır Xuda?
Kuru çalıya derki şule asamdır yanmasın güçsüz kalmasın ömrüm.
*
Soğuk sözlerine karşı sıcaktır ahım nefesim,
Biri delice taşlarsa karşılığında gül atar düşüncem fikrim.
Şükür aklı başındadır Şiwan’ın anlamış bu dünya fani ,
Mest ederse eğer ehli kötülük neden edeyim elbet olurum dostun.
*
İnsanları tanıyamamaktan dünyam boşuna heba gitti,
Xuda yeniden yaşat ki takı kapsında çıksın son nefesim.
Zayi ettim tüm vaktimi manasızca peşinden,
Bir vakit borç bulmam lazım mürüvvetten içinde çürüsün nefsim.
*
Etrafımı sarmalamış ecel hazır ol vade-i devri teslime,
Ben gibi gafletzede taze dünya işleri ile meşgulüm .
Puç dünyanın hayalini ne yazık ki öylece sarmalamış kalbimi,
Kıyamet ancak kıyamet günü gelir çünkü hep fanide aklım.
*
Ayaktan düştüm halen nefsim boşuna havaya tav,
Yaşlılık bebek gibi yerinde duramaz ayaklanmakta aklım.
Nedir suçum günahım neden bu kadar ceza herkes olmuş mezarcı,
Ceza gününe kadar davam nedir nerde mezarım kabrim?
*
Yarın karşılaşma günüdür dostlar Nefes varken helal ederim hakkım ,
Orda gelmeyin karşıma kimseyle olmasın haşrım.
Bu nefsim ne ister benden neden bed efkârım bed tavrın?
Okyanusta boğulmam gerek yoksa aklanması na mümkündür kalbim .

Şiwan Ali yilmazdağ