Tedavisi mümkün mü yaralarımızın?
Her şeyi göze aldım, söyleyin nereye gitmeliyim?
Hangi masal dağının zirvesinde erişilmesi zor şifamız?
Veya hangi devi devirmemiz gerek bu azabı dindirmek için?
Hangi şehirde yaşar lokman hekim? Ne olur öldü demeyin.
Tüm bunlar kâfi gelmezse hangi adımdır telafi?
Hata yapmak insana mahsus ve özürde öyle,
Ama affedemiyorsak bir türlü birbirimizi,
Sonsuz azap mı sığınabileceğimiz tek kapı?
Ya da öylece bırakabilir miyiz her şeyi?
Kör topal yaşanır da,
Parça pinçik bir kalp, kolay tutunabilir mi dünyaya?
Ve vicdanları ayaklar altından yükseltecek tek çare
Cehennemi kızgın ateşler mi illa?
Aynı şiirin içinde tekrar düşünemez miyiz tüm yaşananları?
Aramızda bulamaz mıyız bir sulh yolu?
Affedemez miyiz birbirimizi ve hayatı,
Yaptığı tüm yamuklara rağmen?
Hangi cümleler kurtarır bu durumu?
Ya da cümleler yeterli gelir mi?
Birkaç damla gözyaşı sığdırsak kıyısına, köşesine ama samimi
Hatta sırılsıklam sarılsak son bir gayretle
Su, her şeyi alıp götüremez mi?
Kayıt Tarihi : 13.8.2010 05:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!