Can ununu eleyip eleğini asınca,
Dört duvar arasında ruhu kasvet basınca.
Sanma ki kurtulurum, sırra kadem basınca.
Bil ki yenip içilen, ödenecek tasınca.
Beden yorgun sürekli, yaş haddini aşınca.
Nedamet tövbe gerek, nefis fikir şaşınca.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta