Fırtınalar koparırdın sessizce içinde.
Ağlayamazdın bir türlü, kendinden kaçardın.
Kapardın gözlerini isteksiz yavaş yavaş...
Vefasız sevgiler hesap sorardı kalbine.
Sarsılırdı için, rüzgarlar bile duymazdı
Dilin yoktu sanki, konuşur gibi bakardın
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta