Sülükler doyunca emmez bırakır
İnsanı sömüren bundan ıramaz.
İşin bitmiş ise durmak gerekir
Arsız yüzsüz olan durmaz, duramaz.
Vazgeçilmez olmak boşa heves tir
İstersen nefsinle rüzgarlar es tir
En son bırakılan bir tek nefestir
Ölmüş ü solutmak işe yaramaz.
Cahil inatlaşır, yaralar açar
Nefreti yüzünde görenler kaçar
İnadı ve kini tepemde uçar
Yolunda öleni dönüp aramaz.
Bu bir hastalıktır tedavisi yok
Tedavi ararken ölüp giden çok
Her sineye girip yürek yakan ok
Kin darın göğsünde kalbi vuramaz.
Sonbahar sarartır kışa döndürür
Ecel canlılarda hayat söndürür
Doymaz ları kendi nefsi kandırır
Durmuş oğlu kansa hesap soramaz.
Kayıt Tarihi : 11.12.2021 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!