Hani anneniz sizi tertemiz giydirir
.... ve sokağa çıkarsınız.
Sonra eve bir gelirsiniz,
.... üstünüz başınız kir-pas içinde.
Anneniz feryad eder,
.... terlikler havada uçuşur.
Tövbe bir daha yapmıyacağım dersiniz de,
.... ikinci terlik darbesine de engel olamazsınız.
İşte insan da tertemiz doğar.
Ölünceye kadar,
.... ne kadar kirlenmişsek,
........ o kadar hesabını veririz.
Kayıt Tarihi : 18.8.2011 03:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!