Avaz avaz sustu, duymadınız.
Düştüğünde başında naralar attınız.
Gözlerinden belliydi ruhunda kopan fırtınalar halbuki.
Allah mazlumun ahını bırakır mı sandınız?
Ettikleriniz bir bir önünüzden gelirken,
Mağrur ve yüzünde hafif bir gülümsemeyle seyretti sizleri.
Son gülen iyi gülerdi, unuttunuz değil mi?
Emrah ArslanKayıt Tarihi : 12.7.2020 15:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!