Hesap günü Şiiri - Emrah Bekci 2

Toprakla örterler, yalnızsın artık,
Ne mal ne mülk kalır, hepsi de batık,
Amel defterinde ne yazdı, bak bir!
Nefse uyan, rahmet bulan, bilen söylesin,
Boş dimağa, sorgu sualler neylesin?

Hakk’a yürüyene dünya neylesin?
Elden çıkıp giden zengin neylesin?
Son menzil burası, gafil uyanmaz!
Ömrü heba, dertle şifa, bilen söylesin,
Boş dimağa, sorgu sualler neylesin?

Diller susar, hakikat açılır perde,
Her nefis çaresiz, titrer bu yerde,
Ne hesap gizlenir, ne günah örter,
İşlenmeyen, saklanmayan, bilen söylesin,
Boş dimağa, sorgu sualler neylesin?

Geciktin ey yolcu, vakit daraldı,
Ömür bir andı da, bahar sarardı,
Varlıkla övünen, kaldı mı dersin?
Dilden dönen, kalpten süzülen, bilen söylesin,
Boş dimağa, sorgu sualler neylesin?

Zalim zulmüyle mi girecek burda?
Mazlum ahıyla mı duracak orda?
Her şeyin sahibidir Hakk’ın adaleti,
Görüp susan, duyup kapanan, bilen söylesin,
Boş dimağa, sorgu sualler neylesin?

Sadık olan yüzü gülerek gider,
Münafık ise pişmanlığa düşer,
Terazide ağır çeken huzur bulur,
Hak yoldan giden, Hakk’a eren, bilen söylesin,
Boş dimağa, sorgu sualler neylesin?

Bir nefeslik ömre sakın aldanma,
Sanma ki dünya hep böyle kalacak,
Ölüm ansızın kapına çalacak,
Hazır olan, nasip bulan, bilen söylesin,
Boş dimağa, sorgu sualler neylesin?

Bir hüsran içinde uyanmak var mı?
Cehennem ateşi sarar mı seni?
Son pişmanlık fayda eder mi acep?
Tövbe eden, hakka eren, bilen söylesin,
Boş dimağa, sorgu sualler neylesin?

Kefenin cebi yok, unutma ey dost,
Kimseyle gitmez ki bir altın bir post,
Tek sermaye kalır, sevabın kadar,
Hak’ka secde eden, sadık olan, bilen söylesin,
Boş dimağa, sorgu sualler neylesin?

Son sözünü söyle, vakit tükenir,
Dünya kapanırken perde iner,
İmanla gidenin bahtı açıktır,
Cennet uman, huzur bulan, bilen söylesin,
Boş dimağa, sorgu sualler neylesin?

"Me’fûlü fâ’ilâtü mefâ’îlü fâ’ilün"