Varolmanın tüketmek gibi bir BEDELi var; evet bedel! ... çünkü bu bedeli ödemez isek ya açlıktan ya da kederimizden ölürüz... :)
Nasıl mı? Şöyle:
Doğduğumuz an, tüketmeye başlıyoruz ömrümüzü, yine tüketmeye başlıyoruz doğanın bize sunduğu gıdaları, güzellikleri, havayı, canlı ve cansız milyonlarca,milyarlarca varlığı...
Tüketiyoruz sevgileri, korkuları, özlemleri, öfkeleri, umutları, hayalleri... özetle; duyguları!
Bilinmeyeni tüketiyoruz, çünkü öğreniyoruz (azalan bişey bitiyor demektir, yani tükeniyordur, bu evrensel bir gerçek değil mi?) :)
Anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Devamını Oku
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta