Bugün, bir kez daha anladım
Dünyanın ne kadar tuhaf
Kendimin ise
Bu tuhaflıkta ne büyük bir
Anomali olduğumu.
Hayatımdaki önemin
Aslında hiç önemli olmadığını
Kendimde bile hiç değere
Sahip olmadığımı.
Hayatım hayal kırıklıklarıyla
Bezeli.
Ben kırıklıkları.
Kendime kırgınım,
Şu lanet olası
Vasıfsızlığıma.
Her işi maf
Ettiğime.
İnsanları kırdığıma kırgınım
Onları yüz üstü bırakmama,
Şu vasıfsızlığıma,
Ben kendime kırgınım.
O zaman şey yapayım ben.
Ölüyüm mesela!
Evet güzel fikir ölüyüm ben.
Öldüm.
Ben kendi içimde
Kendime öldüm.
Bedenimi ruhuma
Gömdüm.
Benliğimi ise
Çöplüğe.
Kediler yesin diye.
Yani bir mezarım yok.
Bir mezar taşım yok!
Musalla taşına yatmadım hiç
Çünkü kendimi kendim gömdüm
Kendi içime gömdüm.
Eğer ki
Eserse
Ruhuma bir hayır duası okumak
Rahmet etmek isterseniz
Gelip bana
Seni seviyorum
Deyin.
Kayıt Tarihi : 8.8.2022 13:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Can Kitaplı](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/08/08/hesap-226.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!