Hesap Şiiri - Alperen Yılmaz

İki el kurşundu kalbimin payı.
Ve çıktı, rüzgârı yalıyor işte.
Ve bir yaş bölüyor bu kutlamayı;
Ve herkes hakkını alıyor işte.

Bir afet gönlümü vurdu derinden.
Kurşun yedi en umulmaz yerinden.
Aşkın sonu aşığın ellerinden
Olmaz deme artık, oluyor işte.

Kalp fatihi geçemedi ovayı.
En çok sevdiğinden aldı havayı.
Biçare yüreğim artık devayı
Bırakıp gitmekte buluyor işte.

En emin limanda battı gemisi.
Tayfanın, hayırsız çıktı, kimisi.
Gideni arattı yârin yenisi.
Kaptan bilinmeze dalıyor işte.

Derken, yepyeni bir kıyı göründü.
Geçmişi silen bir büyü göründü.
Dünya gözlerime iyi göründü.
Ciğerlerim aşkı soluyor işte.

Önceden yaşıyor sandığım beden,
Şimdi gülmez oldu seni görmeden.
Mazi bir masaldır. Artık tek aşk sen…
Sevdan tüm ruhuma doluyor işte.

İster beynim dursun, isterse yürek;
Hiçbiri dert değil, bana sen gerek…
Söylediğin her söz zehir zemberek…
Bağrıma saplanıp kalıyor işte.

Kalmadı gözümde dökülecek yaş.
Sen de kıracaksan; bil ki çatlar taş.
Bir hüsranı daha kaldırmaz bu baş.
Ha bugün, ha yarın; ölüyor işte.