Ey gündüzlerin acısı gecelerin yarı,
Ne olurdu birgün yüzüme gülsen?
Sabah bülbülleri gibi kulağıma haykırsan?
Nice çocukların sevincini yanına alsan...
Mecnun derbeder olmasaydı eğer,
Leyla'nın geçer miydi aşk kollarından?
Akıtılmasaydı sevgi gözyaşladı eğer,
Geriye ne kalırdı sevdadan?
Taze baharın aşk yaprakları dökülürken,
Bir kuşluk vaktinde divane ağlarken,
Mecnun kederlenmekten heder oldu.
Elden ne gelir bu gönül derbeder oldu.
Ne vakit seni görsem ansızın,
Kefenim gülümser gözlerinde.
Öyle melun melun bakma vefasız,
Ruhumun acısı sığmaz kefene.
Yaşarken ölmek Mecnunun kârı,
Ya hiç yaşamasaydı Leylası?
O zaman kim çekerdi bu gamı?
Söyle bana ay yüzlü prenses?
Haktır Mecnuna her bir lahza ölmek.
Aşık olana da haktır yaşarken ölmek.
Aşk garip adama dünyayı yaktırır,
Görmeden ölmek Mecnuna müstehaktır.
Karalar bağlamış yağız yiğitler,
Günlerin acısıyla umutlarını yitirmişler,
Bu zulmü bilir ancak yiğitler,
Ne anlar Mecnunu'nu yitirmişler?
Kayıt Tarihi : 4.8.2020 01:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eren Koçdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/04/hesap-206.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!