Ah bir dile gelse kalbim,
Her gün üzülecek bir sebep bulduğum için hesap sorardı benden..
Ve bedenim,
beynimdekileri unutmak için canla başla bütün gücümü işe güce yorduğum için...
Peki ya ben ?
Bûtün ömrümü heba ettikleri ,
Üstüne üstlük
hayatımın sonuna kadar beni
güvensiz,yorgun halsiz ve hissiz biraktıği icin,
kimin yakasına yapışayım ?
Gücüm kaldımı ki sorsana kaldımı?
Her gün yalandan iyiyimle,içim ağlarken güldüğüm için nasıl hesap veririm Rabbime ?
Veremem.Ben yanarım yandıkça küllerimdeki ahlarım gırtlağınıza yapışır ,
Ben susarım,zaman illaki intikamını alır ..
İrem Aslan
Kayıt Tarihi : 29.3.2018 00:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!