Hesap Şiiri - Güldal Özbaş

Çığlıklar yankılanıyor beynimde,
Yaşattıklarım kendime,kıvrandırıyor sinsice…
Hepsi benim seçimim,kalbime hükmedemeyişim!
Beklenen gelmeyince,başlıyor iç çekişmelerim.
Kimseler suçlu değil,hepsi benim tercihim.
Oh olsun! Bile bile atarsan kendini sevginin içine,
Yaşayacağın bir avuç hüzündür ve isteyerek acı çekmek senin ölümündür…
Baksan geriye,yalnızlık senin mutluluğun; denemeden bulursun…
Oysa ki her başlangıçta,bitişin davetiyesini çıkartıyorsun…
Kendin çözeceksin derdini,çelişkilerini
Yaşanacaksa mutluluk bunu mahvetmeyeceksin…
Ağlayıp sızlamak istiyorsun,
Ama sen bunu da beceremiyorsun.
Yaşanabilecek en kötüyü, sen kendine yaşatıyorsun…
Aynalardan korkuyorsun,baksan gözlerine anlatacak sana biliyorsun…
Şimdi dur düşün,kalbinle nedir senin alıp veremediğin?
Kendine olan nefretin mi ızdırap çektirenin?
Geçmişin hesabını gelecekten kesmek senin tek becerebildiğin!