Uyandın mı ey nefis, hiç seherin vaktinde.
El açtın mı semaya, yalvardın mı Rabbine.
Dün geçmişte kaldı, hiç baktın mı kendine.
Hesabın ne olacak, gittiğinde mahşere.
Uyan ey nefsim uyan, yarına çıkarmısın.
Saç sakalın ağarmış, aynaya bakarmısın.
Bir kere de Rabbine, secde de ağlarmısın.
İşte geldin gidersin, hesabın ne olacak.
Yaşım daha genç dedin, namazını kılmadın.
Dişim ağrıyor dedin, orucunu tutmadın.
Koca ömrü bitirdin, hiç ardına bakmadın.
Yaşın kemale erdi, hesabın ne olacak.
Ferhat ALTUNAY.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta