Hesabımı Vereyim Şiiri - Nurettin Aksoylu

Göklerin sırrı ve sihri,azimle yer yüzüne boşalırken
Kalpler ufuklarında lutufkar bir inayeti bekliyordu

Dünya azabı insanlığın üzerine dem dem vururken
O susamış vahalara nurlardan ışıklar saçılıyordu

İnsalığın üzerine çöken kara basan gibi kabuslar
Çöle düşen çoban yıldızının ışığında aydınlanıyordu

Arz'ın suvarileri nal sesleri ile dört nala geldiler
Sönmeyen o ışığı yeryüzüne bırakıp çekip gittiler

Yıllar yıllar sonra ne olur,o varlığa mazeretin bulma
Dön o karanlığın yolundan.iblisin elinde tarumar olma

Ey! hayallerim az geri gidip bir ileriye bakabilsen
Her seherin başka zafer renkleriyle geldiğini görürsün

Şimdi ağla,ağla gözlerim boş geçirdiğin her zamana
İşte kabristan ruhun derinliklerinde başka yol arama

Tanık istiyordun bak tanık,nefsin başına dikildi taşın
Zalimce diri diri gömülen kızların hesabını bana sorun

Alın beni dünyadan bir hayal perdesinin ardına koyun
Kim maffetti ise insanlığın hesabını da benden sorun

Ne kadar ağlayıp,yalvarsam dünya zindandır bana her gece
Başım egilmiyorsa rukiye,alnım gitmiyorsa secdeye

Ey! gönlümün sultanı uzat elini bir yol bulup geleyim
Gözlerin görmediği,ıssız mekanlarda hesabımı vereyim

Bu canım sana haktır,hasat iyilik mevsiminde bahardır
Geçmişimde ne varsa,ruhum sancılarınla ağlayacaktır