“Yaratılmışların en üstünüdür” diyor Yaratan,
Hele bak; var mı senden üstünü yaratılanlardan?
Her şey, ama her şey verilmiş emrine amade
Kulluğunu hiç bilmez, nankörlük yapar yine de.
Sanma ki hayat; yeme ve eğlenmeden ibaret,
Gelenler gidiyor,almaz mısın ölümden ibret?
Mizanda amellerinden çekileceksin hesaba,
Zerresi zayi olmaz, hepsi yazılmıştır kitaba.
Sana “oku kitabını” denince; anlarsın halini,
Rab dilemedikçe, uzatamaz kimse yardım elini.
Şunu unutma ki ahiretin tarlasıdır dünya,
Ektiğini biçeceksin, hepsi çıkacak karşına.
Ölmeden önce, nefsini çekmelisin ki hesaba,
Asan etmelisin sorgunu Mahkeme-i kübrada.
Kayıt Tarihi : 20.11.2009 10:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!