Herşeyin Temelinde Şiiri - Süleyman Zaman

Birleşti iki gönül, samanlık seyran oldu
Gönül daldı Ummanlara, tinler aşkla doldu
Eridi bedenin kendi, canla canan kaldı
Aşk tamamlamaktır, eksik olanı bir tinde

Güzeldir sevmek, ama ihanetler olmasa
Güzeldir çiçekler, ama sararıp solmasa
Güzeldir mutluluk, ama hüzünler kalmasa
Sevgi aranmalıdır, her şeyin temelinde

Sevmek ve sevilmek kıvandırır her insanı
Ömür boyu mutluca yaşayın siz her anı
Sevmenin veya sevilmenin en temel yanı
Kendinde olmayanı, katmak kendine özde

Bülbül güle aşıktır, ama gül onu bilmez
Sevmeyen insanlar, yaşam boyunca hiç gülmez
Karşıtlar olmadan, evrende gelişim olmaz
Aşk da karşıtlığın temel cevheridir özde

Aşık oldun, uzamda cananınla buluştun
Aradın sonunda sen maşukuna kavuştun
Aşkın badesinden, çokça doldurdun çok içtin
Aşık ile maşuklar ayrı değildir özde

Aşk geçici olandır, sevgi kalır sonsuzca
Yaşamalı insanlar, her zaman dostça, canca
Paylaş sevdiğinle her şeyi, ömür boyunca
Paylaşmak, üretmek ve sunmaktır sevgi özde

Üzüntülerden uzak, yaşam boyu gülesin
Her acıyı bedeninde kolayca savasın
Her zaman, aşkla, sevgiyle mutluca kalasın
Yaşamanın gerçekçe anlamı budur özde

Gönül bahçesine, ektin nadide bir çiçek
Ekilen çiçeğe vurulmuş, bir bülbül gerek
Varolamaya yönelik, Zamanım’ da ki erek
Mücadelenin gerçek anlamı budur özde

10.02.2005

BİL DERİM
Karşıtıyla vardır, evrende bil ki her şey
Sonsuzca kalmaz dünyada, ne ağa,ne bey
İstiyorsan mutlu olmak; ya saz çal ya da ney
İnsanı sanat insanlaştırır bil derim

Ne ürettin, ne yaptın, bak sen eserine
Yalnızlıktan uzak dur, gir insan cemine
Kapılma ha duyguların gemsiz seline