Doğdum.
Büyüdüm.
Belki acı dolu,belki huzur dolu
Ama insanlığı öğrendim,
Acıların büyüğünü ögerendim,
Acılarımla savaşmayı,
Hayatta yenilmemeyi,
Mücadele etmem gerektiğini ögrendim.
Nerde bir boynu bükük,masum,
Sürekli horgörülen bir çocuk görsem
Yüreğim acıyor,kan ağlıyor.
Sımsıkı sarılmak istiyorum
Bu adaletsiz hayatla savaşmak,
Gamsız,kedersiz,vurdum duymaz insnoğlundan kaçmak...
Yok,kaçış bir hedef olmamalı,
Kaçmak korkak insanlara mahsus.
İçimdeki kor ateşe bir derman,
Bir ilaç yada bir merhem olacak biri
Sevmek..sevmek..delicesine sevmek..
Sevmek,yaşamak,hissetmek,hissettirmek,
Bunları yaşamak istiyorum artık
Şu üç günlük dünya da sevmek istiyorum.
Acaba çok şey mi?
ve hayatıma son noktayı da koyarken,
Izdırabımı çekerken,
Artık hani son kelimeleri söylerken,
Yanımda sevdiğim olsun ve gözlerimi
Öylece ölüme kapayabileyim...
Üç acı bir gerçek bunlar insan;
Doğar,
Büyür,
Ölür..
Kayıt Tarihi : 24.2.2006 13:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilek Uz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/24/herseyin-gercek-oldugu-gibi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!