Karşı koyamadığınız güdülerinizin sürüklediği yollara dönüp bakınca göreceksiniz ki;
tüm izler tüm sıyrıklar kendi bedeninizde kendi ruhunuzdadır.
ne geldiğiniz yol kısadır ne gideceğiniz yol.
ardınıza baktığınızda kimsenin el sallamdığını göreceksiniz.
şaşırmayın,kırılmayın,üzülmeyin buna.
zira onlarda kendi yollarında kendi sıyrıklarıyla
uğraşmaktadırlar.
kimseler yaranızı üflemeye gelmeyecek,
üflemeyecek,üfleyemeyecek.
zira onlarda yaralarını üfleyecek nefeslere bakınacaklar.
gözleyecekler ve belkide bulacaklar.
ama
yanılacaklar!
yine aynı hatayı yapacak,
bir kaç zaman adımı sonrasında yeni nefesler aramak zorunda kalacaklar.
kimse yanlarında kalıcı nefes olmayacak çünkü.
ama onlarda,
bunu alışkanlık haline getirenlerde öğrenecekler.
ve söyleyecekler sonunda acı tecrübelerine güvenerek.
yara üfleyeni değil,yara açmayanı gerek bize.
Kayıt Tarihi : 22.12.2008 01:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönlünüz şen, kaleminiz daim, doğum gününüz kutlu olsun.
Sevgiyle kalın.
TÜM YORUMLAR (1)