Herşeyimsin Şiiri - Ahmet Sevil

Sen benim her şeyimsin!
Nefes alıp veriyorsam
Bu yalan dünyada yaşıyorsam
Geleceğe umutla bakıyorsam
Bir nedeni var hepsinin
Her şeyim senin, her şey senin için
Eğer olmasaydı şu cesaretim
Ve bu cesareti toplayan yüreğim
Şu an seninle yan yana bile değildim
Hatta tutamazdı elini elim.
Gözlerim olmasaydı
Söyleyemezdim sevgimi,
Dilimin susup da konuşmadığı yerde!
Dilim de olmasaydı
Anlatamazdım derdimi
Kalırdı sevdam, kalbimde ücra bir yerde...
Seninle oluyor, hazanlar bahar
Seninle sitemsiz şarkılar, mısralar
Seninle saatler aşkı vuruyor
Ama bil ki sensiz vakit de geçmiyor
Bak, sayende bu yüzümdeki neşe
Seninleyken ne gerek var güneşe
Seninle zaten güzel olur hava
Sayende bulurum dertlerime deva!
Anla bir tanem, sensizliğe yokum ben
Anla bir tanem, sensizliğe tokum ben
Ben, sensiz olan her şeye karşıyım
Sensiz olan her şey, benim düşmanım
Çünkü sen benim her şeyimsin
Alın yazım, dilberimsin...
Demem gidene gel, gelene git diye
Ama ayrılık istisna bundan
Derim derhal, defol git diye
Dayanıp da çekilmezse kapıdan
Yaklaştım sana
Kimsenin anlamadığı bir saygıyla
Sevdalandım sana,
Kimsenin anlamadığı bir sevdayla
Üzmedi, üzmez de varlığın
Ama yokluğun üzer, mahveder
Sıkmaz ve boğmaz aşkın
Ama bil ki nefretin kahreder
Seni karşıma çıkarana,
Yaradana şükrediyorum.
Bil ki Ondan sonra seni seviyorum.
Bak yine söylüyorum
“Seni deliler gibi seviyorum! ”
Düşündün mü hiç, deli nasıl davranır
Var mıdır deliye yasak, kural, sınır
İşte ben seni öyle seviyorum
Sınırsız, kuralsız, yasaksız
Hepsinden önemlisi, karşılıksız
Yok hayır yanlış düşünmüyorum
Yanlış olsa bile seni seviyorum
Çünkü sen benim her şeyimsin
Sevenim, sevdiğimsin...