Herşeyimsin Şiiri - Osman Aykut Bulut

Gözlerim doldu yine…
Nedensiz.
Bilmiyorum neden ağladığımı.

Gökyüzüne bakıyorum.
Mavi.
Sanki bugün hiç olmadığı kadar mavi.

Geniş bahçeli evimin tam ortasına vuruyor güneş.
Bütün bahçe yemyeşil.
Patikadan kapıya doğru yürüyorum.
Giriyorum içeri.
İçerisi sen kokuyor.

Bir kez bile gelmediğim,
Hatta görmediğin bu eve
Kokunu nasıl sindirdiğini düşünüyorum.
Çünkü biliyorum,
Bu benim hayalim.
Kimse göremez ki bu evi…
Sen bile.
Bu benim evim,
Benim her şeyim.
Fakat boyası sensin, kapısı sen.
Odası sensin, eşyası…
Benim evim sensin.

Evimin içinde, yani senin içinde
Seni hayal ediyorum.

Sonra ben…
Uzanmışım bir koltuğa,
Öyle düşünüyorum.
Uzaklara gidiyorum, çok uzaklara…
Bir an üşüyorum,
Sonra seni düşünüp ısınıyorum.

Ve artık anlıyorum.
Yüreğimi coşturan,
Hayallerimi süsleyen
Ve hayat boyu değişmeyecek olan sevgilim
Sensin.
Çünkü sen, aslında bensin…