Gök delinir,
yer yarılır gibi.
Ve siyahına sarılır gibi sonsuzluğun,
gözlerini öyle içtim ben.
Eğer doğmasaydı güneş,
kalbimi çıkarıp, takacaktım göğe.
İnan ki gül yüzlüm,
Senden gayri ne varsa yakacaktım.
Sen içim de bir şey,
sen gözlerimin bebeği,
sen yarım kalan yanım mışsın meğer.
Utanmasam ağlayacaktım.
Kulağıma ilk gelen ses,
ilk gördüğüm, ilk sözüm gibi,
Bir ömrü ikiye biçsem,
hiç bölünmeyen, bütün gibisin.
Ve sen benim herşeyimsin.
Kayıt Tarihi : 2.9.2006 20:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Ecevit](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/02/herseyimsin-25.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!