Düşlerimi çalan bu kentin gecelerine
İsyanımı kustum,herkesin uyuduğu vakitlerde.
We seni benden uzaklaştıran herşeyden bir kez daha nefret ettim,
Güneş batmaya hazırlanırken.
We seni düşünüp aşkını yaşadım,
Güneş ağaçsız dağların arkasından doğarken.
Ay varken,sen yokken...
Ay sen oldun,gecemi aydınlatan
We gece sen oldun,Ay'ımın rengini belli eden.
Herşey sen oldun!
We benim herşeyim oldu!
Kayıt Tarihi : 2.11.2005 19:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!