Yine attım kendimi,
Pembe düşlerin ortasına.
Alıkoyamadım kendimi,
Seni düşünmekten.
Yapamadım yine sensiz..
Gururumu hapsettin,
Karanlık ve sessiz zindanlara.
Fırlattım benliğimi,
Uçurum kenarlarından.
Koşup sarılmak istercesine,
Zamanla boğuştum.
Buz tutmuş parmaklarımla,
Sana dokunmak için,
Bin defa öldüm.
Varlığım sen,
Yokluğun sen oldun......
Kayıt Tarihi : 5.3.2007 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!