Ukte oldun içimde, kaldın iz gibi
Herşeyi unuttum bir tek sen hariç
Kalbim vuruyor metanet duvarlarına
Aşılmaz yükseklikte örüyor tuğlalarını.
Ben bugün gönül kafesinde mahpusum
Kirpiklerinden süzülüp düşen yaşlar benim
Her günüm eyvallahsız sensiz gecelere
Sanki darağacında ölümü bekler gibiyim.
Attıkça çogalıyor içimdeki elem, kederler
Ne zaman bitecek bendeki bu acı dertler
Şu gecelerin koynuna gün kaç defa girdi
Çıkartamadığım oldun aklımdan vefasız.
Kayıt Tarihi : 2.10.2016 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!